“ฉันจะจ่ายคืน 450,000 เหรียญให้คุณ…แต่เพื่อแลกเปลี่ยน คุณเป็นของฉัน” เนื่องจากหนี้ที่พ่อทิ้งไว้ ซอแทยุนจึงต้องอยู่ภายใต้การควบคุมของปาร์คแจอิน หัวหน้าแก๊งมาเฟียที่ชอบใช้ความรุนแรง แต่เมื่อแทยุนสามารถระบุแจอินว่าเป็นโอเมก้าได้จากกลิ่นเพียงอย่างเดียว อาชญากรไร้ความปรานีก็ต้องตกตะลึง เพราะไม่มีใครควรได้กลิ่นฟีโรโมนของเขา เมื่อเห็นว่านี่เป็นโอกาสของเขาที่จะได้สิ่งที่เคยสูญเสียไปกลับคืนมา แจอินจึงเสนอที่จะจ่ายเงินกู้ของพ่อของแทยุนเพื่อแลกกับชีวิตที่เป็นทาส ตอนนี้แจอินถือครองกุญแจที่คล้องคอของแทยุนทั้งทางกายภาพและทางอุปมา และนั่นคือจุดเริ่มต้นของความสัมพันธ์ของพวกเขาในฐานะเจ้านายและทาส…แต่ไม่มีใครบอกได้ว่ามันจะจบลงอย่างไร
ขอบคุณพระเจ้า
กริ๊ดดด
พักบ้างก็ได้น่ะครับ เป็นห่วง💙
เห็นในตตมานานตามหาจนท้อวันนี้เจอแล้วกรี๊ดค้างจนเหนื่อย ขอบคุณที่ทำให้ได้อ่านนะคะ
เรื่องนี้คือ…พระเอกน่าสงสารที่สุดในเรื่องละ พ่อทิ้งภาระหนี้มาไม่พอ แต่กฎหมายในสังคมก็ไม่ได้ช่วยอะไร แม่กับพอ.เลย พอแม่…ตุย พอ.ก็ต้องมารับช่วงต่อหนี้🤦🏻 ไอธุรกิจพวกนี้ มันคือโลกมืดจริงๆ เรื่องนอ.ก็น่าสงสารนะ แต่ก็น่าสมเพชอยู่เหมือนกัน จากการกระทำของนางเอง ‘ข้อดี’ที่เหลืออยู่น้อยนิด เพียงอย่างเดียวในเรื่องนี้ กลับเป็นการที่นางได้ไปช่วยฉุดพอ.และตัวเองจากอดีตพวกนี้ และกลับมาฝ่าฟันกับค.จริงได้ ก็แอบอิจฉานอ.อยู่นะ ที่ได้พอ.ที่เป็นคนดีจริงๆไปขนาดนี้ แต่ก็ดีใจมากกว่า ที่พอ.หลุดจากอดีตขึ้นมาได้ แต่ยังไงสังคมในเรื่องนี้ก็คง…เหมือนเดิม🙄
มันฟิน!!!!
ดีย์จัย🥹
ต่อหน่อยค่าาา🥺🥺